മരം

വെയില്‍ കത്തുമീ
പാതയില്‍
തണല്‍ പെയ്യുമാ
വന്മരം
മഴുവേറ്റിതാ
വേരറ്റു വീഴുന്നു
ഉള്ളിലമര്‍ന്ന
നിലവിളിയോടെ
ആയിരം പറവകള്‍
പറന്നകലുന്നു
ഓര്‍ക്കുക
ഈ ശാപമൊരിക്കല്‍
മഴുപാതം പോല്‍
നിന്നിലേറ്റിടും
പ്രകൃതിക്കു കണ്ണുനീര്‍
മാത്രം നീ
നല്കീടില്‍

 

Leave a comment